Artykuł został znaleziony w archiwum wcześniejszej wersji domeny, został przywrócony ponieważ informacje w nim zawarte mogą być dla kogoś pomocne.
W wielu przypadkach istnieje konieczność osuszania ścian budynku. Można nie dopuścić do takiego stanu, ale jeśli do niego dojdzie, to wówczas powinniśmy podjąć odpowiednie kroki, aby zlikwidować wilgoć istniejącą w ścianach i poszczególnych elementach naszego domu.
Generalnie, wymienia się dwie metody osuszania ścian, mianowicie osuszanie nieinwazyjne i osuszanie inwazyjne. W zakresie osuszania nieinwazyjnego można mówić o nagrzewaniu, absorpcji, kondensacji, mikrofal i iniekcji.
Nagrzewanie polega na wykorzystaniu do osuszania ścian specjalnych urządzeń – nagrzewnic, które umieszcza się w zawilgoconych pomieszczeniach. Urządzenia te nagrzewają powietrze do temperatury kilkudziesięciu stopni, dzięki czemu dochodzi do intensywnego odparowania wilgoci z warstw powierzchniowych muru, aż do uzyskania równowagi wilgotności, stosownej do wykorzystywanego materiału budowlanego. Metoda ta nie zawsze przynosi oczekiwane skutki, ponieważ wilgoć z wierzchniej warstwy przegrody może zostać zepchnięta podczas ogrzewania w głąb muru i po wyłączeniu nagrzewnic pewna jej ilość wraca na powierzchnię.
Absorpcja polega na odebraniu wody z zawilgoconych materiałów przez otaczające je suche powietrze. Takie powietrze uzyskiwane jest przez wykorzystanie urządzenia ze środkiem absorbującym wodę. W jego roli można użyć żelu silikonowego lub krzemionkowego bądź też chlorku litu. Przez urządzenie w absorpcji przepuszczane jest wilgotne powietrze z pomieszczenia, a następnie jest ono podgrzewane i jako suche powietrze wraca do tego samego pomieszczenia. Tam znów nasyca się parą wodną i cykl się powtarza.
Kondensacja polega na osuszaniu powietrza za pomocą skroplenia zawartej w nim pary wodnej. Dzięki temu uzyskujemy obniżenie wilgotności względnej powietrza, zaś wilgoć zawarta w ścianach odparowuje. Następnie, powietrze zasysa wentylator i przesyła na oziębiający parownik, gdzie następuje kondensacja pary wodnej. Kondensat gromadzony jest w zbiorniku, skąd pompa odprowadza go do kanalizacji.
Mikrofale są metodą tożsamą w działaniu do funkcjonowania kuchenki mikrofalowej. W tej metodzie następuje nie tylko powierzchniowe nagrzewanie muru, ale też głębszych jego warstw. Dzięki temu wilgoć zawarta w murze zamienia się w parę wodną i przenika na zewnątrz, jak też do wewnątrz pomieszczenia, skąd jest usuwana przewodami wentylacyjnymi. Trzeba zaznaczyć, że mikrofale są szkodliwe dla organizmów żywych, dlatego też ich zastosowanie może być ryzykowne.
Do osuszania inwazyjnego zaliczana jest iniekcja, termoiniekcja i stałe obniżanie wilgotności.
Iniekcja polega na stworzeniu przegrody hydrofobowej lub uszczelniającej, którą uzyskuje się, opróżniając pory i kapilary z wody i wprowadzając na to miejsce środki hydrofobowe.
Termoiniekcja stosowana jest w celu utworzenia bariery przed podsiąkaniem kapilarnym. Metoda ta polega na nawierceniu w mokrych murach nieprzelotowych otworów i wdmuchiwaniu w nie za pomocą zestawu urządzeń termo wentylacyjnych, suchego powietrza mającego stałą temperaturę i prędkość przepływu. Następnie w osuszonych murach tworzona jest blokada dla wilgoci.
Stałe obniżanie wilgotności polega na wprowadzaniu w otwory środka higroskopijnego (chłonącego wodę), zastosowaniu otworów Knappena, albo aktywnych ekranów wentylacyjnych lub elektroosmozy.
Artykuł został znaleziony w archiwum wcześniejszej wersji domeny, został przywrócony ponieważ informacje w nim zawarte mogą być dla kogoś pomocne.
