Artykuł został znaleziony w archiwum wcześniejszej wersji domeny, został przywrócony ponieważ informacje w nim zawarte mogą być dla kogoś pomocne.
Do różnych rodzajów kotłów wykorzystywane jest inne paliwo. Wybór uzależniony jest jednak nie tylko od typu pieca grzewczego, ale również od kosztów, jakie musimy wydać na konkretny rodzaj paliwa. Trzeba wiedzieć, że czasem droższe paliwo do pieca daje więcej ciepła, przez długi okres czasu, co może spowodować, że będzie ono bardziej ekonomiczne niż inne.
Koszty pozyskania energii z różnych źródeł są zdecydowanie zróżnicowane. Wynoszą one od około 0,11 zł/kWh w przypadku ogrzewania drewnem do 0,38 zł/kWh za ogrzewanie prądem.
Generalnie, paliwem do pieca grzewczego w domu może być: gaz ziemny, gaz płynny, olej opałowy, węgiel kamienny, węgiel brunatny, biomasa, drewno opałowe, oraz rośliny energetyczne i słoma.
Gaz ziemny spala się całkowicie, nie wydzielając ani sadzy, ani popiołu, co powoduje, że w niewielkim stopniu zanieczyszcza on środowisko naturalne. Podczas spalania gazu ziemnego ilość dwutlenku węgla jest dużo mniejsza, niż w przypadku spalania oleju opałowego, czy węgla, jeśli dostarczona zostanie do niego odpowiednia ilość powietrza. Można więc powiedzieć, że wykorzystanie gazu ziemnego do ogrzewania domu ogranicza efekt cieplarniany.
Gaz płynny to mieszanina propanu i butan. Propan ma bardzo niską temperaturę wrzenia, wynoszącą -42 stopnie Celsjusza, co jest jego zdecydowaną zaletą, ponieważ dzięki temu można go przechowywać w zbiornikach naziemnych.
Cechą charakterystyczną propanu jest to, że jest on niemalże dwukrotnie cięższy od powietrza, dlatego też w razie awarii zbiornika gaz ulatniający się do pomieszczenia zgromadzi się od razu przy podłodze. Propan, w przeciwieństwie do butanu, ma wysoką wartość opałową. Wadą butanu jest to, że ma on wyższą temperaturę wrzenia, wynoszącą -0,5 stopnia Celsjusza. Musi więc być przechowywany w zbiornikach podziemnych lub ogrzewanych zbiornikach nadziemnych. Temperatura wrzenia gazu płynnego zależy od proporcji wymieszania propanu i butanu.
Olej opałowy zawiera najwięcej siarki, spośród wszystkich paliw opałowych. W wyniku reakcji oleju z wodą tworzy on szkodliwy dla kominów, agresywnie działający kwas siarkowy. Z tego względu instalacja do odprowadzania spalin przy używaniu oleju opałowego powinna być wykonana ze stali, odpornej na kwas.
Węgiel kamienny stosowany jest do pieców w różnych odmianach, różniących się zawartością siarki i popiołu, a także wartością opałową. Popularnie wykorzystywany jest węgiel sortymentu orzech, który spalany jest w tanich kotłach; miał węglowy – stosowany do kotłów z nadmuchem, brykiet, koks oraz tzw. Eko-groszek, który wykorzystywany jest w kotłach retortowych.
Węgiel brunatny charakteryzuje się mniejszą wartością opałową od węgla kamiennego i sprzedawany jest na ogółu w postaci brykietów. Jest on stosowany najczęściej jako paliwo zastępcze.
Biomasa obejmuje odpady drzewne, słomę oraz rośliny „energetyczne”. Ten rodzaj paliwa zdobywa coraz większą popularność, a to z uwagi na jego odnawialność. Biomasa jest paliwem ekologicznym.
Drewno opałowe jako paliwo do pieców stosowane jest w postaci przetworzonej, jako trociny, brykiety albo pelety, lub nieprzetworzonej – jako odpady, kora, igliwia, zrębki, gałęzie i wióry. Spalanie tego rodzaju paliwa jest możliwe wyłącznie w kotłach mających odpowiednią ku temu konstrukcję.
Rośliny energetyczne można uprawiać samodzielnie, należą do nich wierzba, miskant olbrzymi i malwa pensylwańska.
Słoma jako paliwo do pieca wydziela podczas spalania do atmosfery bardzo małe ilości zanieczyszczeń, przy czym najlepsze rezultaty grzewcze daje spalanie sprasowanych bloków słomy, tzw. balotów. Ze spalania 1,7 tony słomy otrzymamy tyle samo energii co ze spalenia około 1 tony węgla.
Artykuł został znaleziony w archiwum wcześniejszej wersji domeny, został przywrócony ponieważ informacje w nim zawarte mogą być dla kogoś pomocne.
